Rubya
Blijf op de hoogte en volg Mireille
14 Maart 2015 | Tanzania, Bukoba
Na heel wat reizen zijn we vrijdagmiddag aangekomen in Rubya. We dachten dat de bus vanuit Kampala om 11 uur zou vertrekken in de ochtend, dit bleek 5 uur in de ochtend te zijn. Dus netjes gingen wij om 4 uur in de nacht met de taxi richting de bus die ons naar Muleba zou brengen. We hadden gereserveerd maar natuurlijk stond onze naam niet op de lijst, bus vol! Welkom in Afrika dachten we haha. Maar na wat onderhandelingen bleken er toch nog 2 plekken vrij te zijn en konden we alsnog mee. Super dus! Na een reis van 7 uren door een mooi gebied kwamen we aan in Muleba. Bij de grens oversteek waren er overigens geen problemen, gelukkig!
Vanuit Muleba hebben we een taxi genomen naar Rubya. Toen we de bus uit stapten in Muleba werden onze backpacks al meegenomen door mensen van allemaal taxi's. Iedereen wilde dat wij in hun taxi instapte. Uiteindelijk zijn we met een taxi in Rubya gekomen waar we ook nog eens veel te veel voor betaald hebben! Dit was alsnog maar 5 euro, maar voor hun is dit veel geld. We hadden het voor 1,50 kunnen doen. Maar laat maar dachten we want we waren nogal vermoeid toen we aankwamen in Rubya hospital. De wegen van Kampala naar Muleba waren gewoon asfaltwegen, de weg van Muleba naar Rubya was onverhard.
In Rubya hospital werden we leuk ontvangen door 2 studenten van de Nursing school en door een Sister. We hebben een rondleiding door het ziekenhuis gekregen. Het gebouw ziet er wel aardig uit. Maar de verschillen met Nederland zijn overduidelijk te zien. Mensen liggen met een stuk of 6 a 8 mensen op een zaal. Er is totaal geen privacy, geen isolatiekamers voor mensen met besmettelijke aandoeningen als tuberculose, onhygiënisch, materiaal is beschadigd, etc. Als er medicatie wordt voorgeschreven dan moeten de mensen dit kopen bij de apotheek. Kunnen ze dit niet betalen dan krijgen ze ook geen medicijn. Ze kunnen wel altijd nog een aanvraag doen bij iemand van het ziekenhuis zodat ze het alsnog kunnen krijgen. Ook als iemand een infuus nodig hebben, moeten de mensen eerst de infuusnaald kopen. Niet voor te stellen in Nederland! Al het materiaal hebben we eigenlijk in overvloed, en mensen betalen hun premie voor de kosten. Dit is dus echt wel even een andere wereld. Je hebt ook nog een private ward daar zijn 1persoonskamers of 2 persoonskamers maar hier moeten de mensen veel meer voor betalen dan de algemene vrouwen- of mannen afdeling.
Het ziekenhuis is verder erg leuk, de nurses en sisters zijn erg vriendelijk.
Na de rondleiding zijn we naar ons huisje gegaan. Dit is echt erg basic, even wennen dus! Maar we maken er wat moois van, we moeten het nog even gezellig maken etc. We hadden nog geen fornuis maar als het goed is krijgen we nog iets waarmee we kunnen koken.
We hebben contact met 2 Nederlandse studenten die hun co-schappen hier in het Rubya hospital doen. In de avond maar even met zijn allen ergens gegeten, want we hadden immers ook geen mogelijkheden om te koken. Erg gezellig en meteen wat handige tips gekregen.
Ik schrijf dit vanuit Bukoba waar we 1 nacht in een hotel zitten. We zijn samen met de 2 studenten arts en nog een student uit Nederland naar Bukoba gegaan zodat we wat boodschappen kunnen doen en een simkaart met internet kunnen aanschaffen. Want internet is in Rubya erg beperkt!
Maandag zullen we wat dingen overleggen met sister Nicolaus, de contactpersoon. Hopelijk kunnen we dan dinsdag met stage beginnen.
Jullie horen van mij!
Kwa heri!
Vanuit Muleba hebben we een taxi genomen naar Rubya. Toen we de bus uit stapten in Muleba werden onze backpacks al meegenomen door mensen van allemaal taxi's. Iedereen wilde dat wij in hun taxi instapte. Uiteindelijk zijn we met een taxi in Rubya gekomen waar we ook nog eens veel te veel voor betaald hebben! Dit was alsnog maar 5 euro, maar voor hun is dit veel geld. We hadden het voor 1,50 kunnen doen. Maar laat maar dachten we want we waren nogal vermoeid toen we aankwamen in Rubya hospital. De wegen van Kampala naar Muleba waren gewoon asfaltwegen, de weg van Muleba naar Rubya was onverhard.
In Rubya hospital werden we leuk ontvangen door 2 studenten van de Nursing school en door een Sister. We hebben een rondleiding door het ziekenhuis gekregen. Het gebouw ziet er wel aardig uit. Maar de verschillen met Nederland zijn overduidelijk te zien. Mensen liggen met een stuk of 6 a 8 mensen op een zaal. Er is totaal geen privacy, geen isolatiekamers voor mensen met besmettelijke aandoeningen als tuberculose, onhygiënisch, materiaal is beschadigd, etc. Als er medicatie wordt voorgeschreven dan moeten de mensen dit kopen bij de apotheek. Kunnen ze dit niet betalen dan krijgen ze ook geen medicijn. Ze kunnen wel altijd nog een aanvraag doen bij iemand van het ziekenhuis zodat ze het alsnog kunnen krijgen. Ook als iemand een infuus nodig hebben, moeten de mensen eerst de infuusnaald kopen. Niet voor te stellen in Nederland! Al het materiaal hebben we eigenlijk in overvloed, en mensen betalen hun premie voor de kosten. Dit is dus echt wel even een andere wereld. Je hebt ook nog een private ward daar zijn 1persoonskamers of 2 persoonskamers maar hier moeten de mensen veel meer voor betalen dan de algemene vrouwen- of mannen afdeling.
Het ziekenhuis is verder erg leuk, de nurses en sisters zijn erg vriendelijk.
Na de rondleiding zijn we naar ons huisje gegaan. Dit is echt erg basic, even wennen dus! Maar we maken er wat moois van, we moeten het nog even gezellig maken etc. We hadden nog geen fornuis maar als het goed is krijgen we nog iets waarmee we kunnen koken.
We hebben contact met 2 Nederlandse studenten die hun co-schappen hier in het Rubya hospital doen. In de avond maar even met zijn allen ergens gegeten, want we hadden immers ook geen mogelijkheden om te koken. Erg gezellig en meteen wat handige tips gekregen.
Ik schrijf dit vanuit Bukoba waar we 1 nacht in een hotel zitten. We zijn samen met de 2 studenten arts en nog een student uit Nederland naar Bukoba gegaan zodat we wat boodschappen kunnen doen en een simkaart met internet kunnen aanschaffen. Want internet is in Rubya erg beperkt!
Maandag zullen we wat dingen overleggen met sister Nicolaus, de contactpersoon. Hopelijk kunnen we dan dinsdag met stage beginnen.
Jullie horen van mij!
Kwa heri!
-
14 Maart 2015 - 17:24
Carla En Jan:
Hoi Mireille,
Leuk om je eerste verslag te lezen.
Het grote avontuur is begonnen.
Fijn dat je goed bent aangekomen
Groetjes
Jan en Carla -
14 Maart 2015 - 17:59
Thea Altenburg:
hoi Mireille
Je verslag gelezen , veel succes daar. Maak er iets bijzonders van.
Blijf je volgen -
14 Maart 2015 - 18:16
Akje:
Leul om te lexen wat jullie doen, veel plezier en succes! -
14 Maart 2015 - 18:25
Diana:
hey mireille en maaike. Fijn dat jullie goed aangekomen zijn. Nu kan het grote avontuur beginnen. Enjoy it! X dianna -
14 Maart 2015 - 18:44
Hinke :
Mooi dat je er bent nu nog maar even bekomen van de lange reis
En maandag er maar tegen aan.succes daar heel wat anders dan bij ons.
Groetjes hinke brouwer. -
14 Maart 2015 - 18:46
Willem En Mirjam:
Hoi Mireille,
Mambo mambo,
Erg leuk, veel succes en geniet ervan !!
Hakuna matata,
Grtjes Willem en Mirjam -
14 Maart 2015 - 20:03
Marjet:
He mireille, dan weet je weer wat je mist -
14 Maart 2015 - 20:46
Fam. Ypma:
Ja ja, nog maar een paar dagen van huis en dan nu al van alles beleven.... Ga je goed, succes!! Xxx van ons -
14 Maart 2015 - 21:16
Jolanda Flameling:
Heey Mireille, wat leuk om zo een beetje je belevenissen te volgen! Heel veel succes op stage en maak er wat van! -
15 Maart 2015 - 13:50
Heleen Visser:
Mooie belevenissen en blij dat de reis goed is verlopen. We hebben ondertussen al meer contact gehad en aan je stem te horen.zit het goed. We zien er naar uit om je volgende verslag te kunnen lezen. Dikke knuffels,groetjes ook aan Maaike......xxx papa en mama. -
15 Maart 2015 - 15:38
Annemieke:
Ha Mireille (en Maaike)
Fijn dat jullie goed aangekomen zijn. En opgelicht wordt iedereen een keer (gelukkig was het niet veel)
Mooi dat jullie goed opgevangen zijn. Ik ben erg benieuwd hoe de stage jullie gaat bevallen.
Ik wens jullie toe dat jullie veel leren en inzicht krijgen in de gang van zaken daar. Zoals b.v. waarom mensen niet eerder iets krijgen dan wanneer ze betaald hebben.
Hartelijke groet Annemieke
-
15 Maart 2015 - 21:12
Martijn En Baukje:
Wat een avontuur! Dat is even behoorlijk acclimatiseren! Alles maar lekker over je heen laten komen, alles went ;-) Succes met de stage! En geniet van deze indrukwekkende ervaring!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
