Rubya
Blijf op de hoogte en volg Mireille
13 April 2015 | Tanzania, Muleba
Weer een week stage achter de rug. De tijd gaat echt heel erg snel, maar dat zeg ik elke keer al haha. Afgelopen donderdag zijn we mee geweest met de mobile clinic, super ervaring! We gingen met een terreinwagen naar het dorpje Ikondo. Hier komt de mobile clinic elke maand terug. Ze hebben een vast schema wat ze elke maand opnieuw aflopen. Aangekomen in Ikondo, zagen we allemaal al kinderen en vrouwen staan. Ze stonden te wachten op onze komst. Eenmaal aangekomen hebben we het kerkje omgetoverd tot de plek om te wegen en voor de registratie. Het was hartstikke druk allemaal kleine kinderen en vrouwen die hun kind kwamen laten wegen. Ze hadden ook een boekje zodat ze de groei goed in de gaten konden houden. Maaike en ik stonden al snel bij de weegschaal om de kindjes te wegen. De vrouwen waren flink aan het dringen en de baby’s en kinderen werden in de doeken (kanga’s) gewikkeld en aan de haak gehangen van de weegschaal. Snel meten en opschrijven dus want voordat we het wisten hing het volgende kind alweer aan de weegschaal. Na het wegen gingen ze zich registreren. De baby’s kregen ook nog vaccinaties. Alle zorg en vaccinaties wat de mensen ontvangen wanneer de mobile clinic in het dorp is wordt gratis verzorgd door het ziekenhuis, dus dat is wel een goed ding. De zwangere vrouwen van het dorp worden ook onderzocht. Ze hebben een klein boekje waar elke maand alles wordt ingezet. Ze meten de bloeddruk en onderzoeken de buik en de ligging van het kindje. Verder krijgen ze nog malariaprofylaxe mee en ijzertabletten. Ze luisteren ook naar het hartje van de baby. Dit gaat met zo’n toeter wat je op de buik zet want ze hebben hier natuurlijk geen echoapparaat. Het werktempo ook op deze dag was best wel laag. Ik ging de bloeddruk meten bij de vrouw die op dat moment dan werd onderzocht. De nurse was in totaal wel een kwartier bezig met de zwangere vrouw. Dus op een gegeven moment ben ik alle vrouwen die buiten zaten te wachten die nog voor onderzoek moesten, maar vast de bloeddruk gaan meten. Schiet het toch nog een beetje op haha. Deze dag was echt heel erg leuk en stond hoog op mijn verlanglijstje om ooit eens te gaan doen. We hopen deze stageperiode nog eens mee te kunnen met de mobile clinic.
We zijn zondag 12-4 naar de markt geweest en naar een traditional healer die mensen ‘’geneest’’ met local herbs. Het wordt veel gebruikt door de bevolking dit komt door het geloof maar heeft ook met kosten te maken. De kruiden zijn erg goedkoop in vergelijking met de medicijnen die ze moeten kopen wanneer ze naar een ziekenhuis gaan. De healer had voor heel veel aandoeningen en symptomen kruiden. Hij had onder andere kruiden voor de genezing van malaria, verkoudheid, hoofdpijn, buikpijn en kruiden om de koorts weg te nemen. Er lagen heel veel verschillende soorten kruiden, elke kruid voor iets anders. De meeste kruiden moest je dan koken en daarna opdrinken. Allemaal erg bijzonder dat de mensen denken te genezen van deze kruiden. Ik geloof wel dat je iets kunt verrichten met de kruiden, maar wanneer je echt ziek bent dan denk ik niet dat deze kruiden gaan helpen. Je kunt iemand ook snel vergiftigen met dit soort kruiden wanneer je de mensen teveel geeft. Ik had een patiënt op de afdeling die opgenomen was met pijn in de buik. Hij had eerst al local herbs gebruikt maar is uiteindelijk toch naar het ziekenhuis gekomen omdat de buikpijn niet afnam. Een week lang heeft hij op de afdeling gelegen en is uiteindelijk overleden, waarschijnlijk is de oorzaak onder andere vergiftiging van local herbs geweest. De artsen hebben ook nooit een goede diagnose gesteld en niet de juiste behandeling ingezet omdat ze de dag van zijn dood erachter kwamen dat hij een ileus had, obstructie in de darmen. Toen ze daarachter waren gekomen verkeerde de patiënt al in een shock. De actie hierop was alleen dat ze hem wilden opereren zodat ze goed in de darmen konden zien wat er aan de hand was en dan misschien de oorzaak konden wegnemen, maar dan moest de patiënt eerst in een stabiele conditie weer zijn. Verder geen acties op de shock. In de avond is de patiënt overleden. Soms worden er niet genoeg onderzoeken gedaan waardoor de arts de juiste diagnose kan stellen. Als ze bij deze patiënt tijdens de eerste dagen de x-ray van de buik hadden genomen wisten ze al eerder dat het om een ileus ging. Dan hadden ze eerder actie kunnen ondernemen en een goed behandelplan kunnen opstellen. Dit was natuurlijk ook geen garantie geweest dat de patiënt niet zou komen te overlijden. Alleen nu hebben ze wel te laat actie ondernomen. Soms gebeuren er dingen die echt niet hadden gehoeven en soms wordt het de patiënt zijn dood.
Verder zie ik regelmatig wonden en breuken op mijn afdeling door de motorongelukken die vaak voorkomen. Soms zijn er ook nog mannen die gevochten hebben en met een kapmes elkaar hebben verwond. Er zitten ook regelmatig wat ingewikkelde casussen tussen wat ik erg interessant vindt.
Het is nog een dikke maand en dan zijn we ook alweer klaar met stage. Over ongeveer 2 weken gaan Maaike en ik nog wisselen van afdeling, dan zal ik nog een kijkje nemen op de female ward. Verder gaan we 1x per week een dag naar een andere afdeling of mee met een operatie.
Volgend weekend gaan we waarschijnlijk naar Bukoba, dan nog een week en ben ik alweer jarig! Oja en hopelijk gaan we die week naar Rubundo Island. Hoop dat het nog gaat lukken want het mooiste zou zijn dat we het in een groepje kunnen doen zodat je de kosten kan verdelen. Want het schijnt een super mooi eiland te zijn met veel wild maar wel een duur eiland om er te komen vooral. Maar we zullen zien. We vermaken ons nog wel even, genoeg afleiding maar dat moet ook wel want anders ga ik thuis en alle lieve mensen nog meer missen dan dat ik al doe!
Kwa heri!
We zijn zondag 12-4 naar de markt geweest en naar een traditional healer die mensen ‘’geneest’’ met local herbs. Het wordt veel gebruikt door de bevolking dit komt door het geloof maar heeft ook met kosten te maken. De kruiden zijn erg goedkoop in vergelijking met de medicijnen die ze moeten kopen wanneer ze naar een ziekenhuis gaan. De healer had voor heel veel aandoeningen en symptomen kruiden. Hij had onder andere kruiden voor de genezing van malaria, verkoudheid, hoofdpijn, buikpijn en kruiden om de koorts weg te nemen. Er lagen heel veel verschillende soorten kruiden, elke kruid voor iets anders. De meeste kruiden moest je dan koken en daarna opdrinken. Allemaal erg bijzonder dat de mensen denken te genezen van deze kruiden. Ik geloof wel dat je iets kunt verrichten met de kruiden, maar wanneer je echt ziek bent dan denk ik niet dat deze kruiden gaan helpen. Je kunt iemand ook snel vergiftigen met dit soort kruiden wanneer je de mensen teveel geeft. Ik had een patiënt op de afdeling die opgenomen was met pijn in de buik. Hij had eerst al local herbs gebruikt maar is uiteindelijk toch naar het ziekenhuis gekomen omdat de buikpijn niet afnam. Een week lang heeft hij op de afdeling gelegen en is uiteindelijk overleden, waarschijnlijk is de oorzaak onder andere vergiftiging van local herbs geweest. De artsen hebben ook nooit een goede diagnose gesteld en niet de juiste behandeling ingezet omdat ze de dag van zijn dood erachter kwamen dat hij een ileus had, obstructie in de darmen. Toen ze daarachter waren gekomen verkeerde de patiënt al in een shock. De actie hierop was alleen dat ze hem wilden opereren zodat ze goed in de darmen konden zien wat er aan de hand was en dan misschien de oorzaak konden wegnemen, maar dan moest de patiënt eerst in een stabiele conditie weer zijn. Verder geen acties op de shock. In de avond is de patiënt overleden. Soms worden er niet genoeg onderzoeken gedaan waardoor de arts de juiste diagnose kan stellen. Als ze bij deze patiënt tijdens de eerste dagen de x-ray van de buik hadden genomen wisten ze al eerder dat het om een ileus ging. Dan hadden ze eerder actie kunnen ondernemen en een goed behandelplan kunnen opstellen. Dit was natuurlijk ook geen garantie geweest dat de patiënt niet zou komen te overlijden. Alleen nu hebben ze wel te laat actie ondernomen. Soms gebeuren er dingen die echt niet hadden gehoeven en soms wordt het de patiënt zijn dood.
Verder zie ik regelmatig wonden en breuken op mijn afdeling door de motorongelukken die vaak voorkomen. Soms zijn er ook nog mannen die gevochten hebben en met een kapmes elkaar hebben verwond. Er zitten ook regelmatig wat ingewikkelde casussen tussen wat ik erg interessant vindt.
Het is nog een dikke maand en dan zijn we ook alweer klaar met stage. Over ongeveer 2 weken gaan Maaike en ik nog wisselen van afdeling, dan zal ik nog een kijkje nemen op de female ward. Verder gaan we 1x per week een dag naar een andere afdeling of mee met een operatie.
Volgend weekend gaan we waarschijnlijk naar Bukoba, dan nog een week en ben ik alweer jarig! Oja en hopelijk gaan we die week naar Rubundo Island. Hoop dat het nog gaat lukken want het mooiste zou zijn dat we het in een groepje kunnen doen zodat je de kosten kan verdelen. Want het schijnt een super mooi eiland te zijn met veel wild maar wel een duur eiland om er te komen vooral. Maar we zullen zien. We vermaken ons nog wel even, genoeg afleiding maar dat moet ook wel want anders ga ik thuis en alle lieve mensen nog meer missen dan dat ik al doe!
Kwa heri!
-
13 April 2015 - 16:51
Vallerie:
Lieve Mireille.
Wat heerlijk om elke keer weer jou verhalen te lezen!
Wat fijn dat het zo goed met je gaat daar en dat je zo aan het genieten bent! De tijd vliegt lezen we wel, voor dat je het weet ben je weer thuis!
We hopen dat je nog een bijzondere en mooie maand tegemoet gaat en natuurlijk duimen we voor je dat je met je verjaardag naar Rubundo Island toe kan gaan!
Heel veel plezier nog en geniet van je bijzondere reis!
Veel liefs,
de Harmannetjes
-
13 April 2015 - 18:29
Dietie:
Jeetje, wat een verhaal. Heb je, zoals met die man met de ileus, niet zoiets van: doe toch een X-foto, want volgens mij is het een ileus? Lijkt me superfrustrerend! Heb nog niet al je verhalen gelezen, dus wat dat betreft geen idee hoeveel je als stagiaire kan zeggen tegen de artsen, hihi.
Maar jongens, wat een ervaring(en)!!!! Geniet lekker van je tijd daar. Once in a lifetime-tijd!!!
Grtns,
Dietie -
13 April 2015 - 18:38
Diana:
Hey mooi en bijzonder verhaal weer, en mooie actie foto's! Das weer ouderwets m RR meten!
Groeten Diana -
13 April 2015 - 19:31
Jolanda:
hé Mireille, als ik je verhaal lees is het net of ik je hoor praten..en dat missen we wel bij volley!!
Heel leuk om te lezen hoe je het ervaart en wat je beleeft, het is net een beetje of we er bij mogen zijn!
Hoop dat Rubundo Island gaat lukken...anders maar even crowdfunden!! Ik doneer! Dit maak je misschien maar eens in je leven mee!
Groetsies! -
13 April 2015 - 19:31
Jolanda:
hé Mireille, als ik je verhaal lees is het net of ik je hoor praten..en dat missen we wel bij volley!!
Heel leuk om te lezen hoe je het ervaart en wat je beleeft, het is net een beetje of we er bij mogen zijn!
Hoop dat Rubundo Island gaat lukken...anders maar even crowdfunden!! Ik doneer! Dit maak je misschien maar eens in je leven mee!
Groetsies! -
14 April 2015 - 12:50
Annemieke:
Tja moeilijk he als er eigenlijk wel geholpen had kunnen worden maar dat er te laat ingegrepen wordt.
Je maakt wat mee in zo'n stage. Gelukkig genieten jullie ook van de mooie dingen op stage en in vrije tijd en van het verkennen van het land. Geniet vooral ook van de laatste helft van je stage, het gaat idd erg snel. Hartelijke groet Annemieke -
14 April 2015 - 23:05
Eljo:
Hey Mireille
Weer een hele belevenis. Kan me goed voorstellen dat de tijd snel gaat daar met alles wat jullie meemaken. Mis je gezelligheid wel hoor dame bij het volleybal. Geniet nog maar en hoop dat alles gaat lukken wat je van plan bent te doen daar! Oja en vrijdag ff duimen voor onze alles beslissende wedstrijd! Enjoy! -
16 April 2015 - 14:01
0ma:
Hallo Mireille.
Wat leuk dat ik je stem even heb gehoord via mama\S\ TELEfoon.
Sorry voor het geknoei wat ik nou weer doe, maar dat is ouderdom ,ha ha.
Er is nu al een maand voorbij maar je schrijft dat het snel gaat, nou dat is
een goed teken, maar wel heftig , wat je allemaal te zien krijgt.
Mir. nogmaals succes met je prachtige werk.
Groetjes en liefs van Oma. -
18 April 2015 - 21:05
Wies:
Hallo Mireille
Wat een mooi reisverslag over de mobil clinic. Morgen ga ik de andere reisverslagen lezen.
Je hebt het erg naar je zin en de tijd vliegt om.
Nog even en je bent jarig en dan mag je het cadeau uitpakken.
De foto,s waren ook mooi ,we kregen een goed beeld hoe het daar is.
Deze week naar de Parkison verpleegster geweest en de revalidatie arts . wat een verschil he in gezondheidzorg met hier en daar. Door jou reisverslag besef je hoe goed het hier is geregeld.
We gaan je volgen en wensen je succes.
liefs Gerard ,Wies Myrthe, Melissa en Melvin
-
19 April 2015 - 18:07
Heleen:
Hallo lieverd
Nog even een weekje wachten en mag je je ka do uitpakken. Spannend en wordt je 20 jaar in Tanzania. In Nederland hangen alle vlaggen in volle glorie. Vroeger vroeg als klein meisje al waarom iedereendevlaggen buiten had. En dan zei ik speciaal voor jou omdat je jarig bent. Dit jaar vieren we koningsdag met jou in onze gedachten. We Love jou xxx Papa, Mama en Christian. -
22 April 2015 - 22:35
Iekje:
Hoi Kanjer
wat maak je zo wat mee meis...kapotte bus (jij zult nooit meer klagen over OV;))patienten die overlijden door toch wel ontwetendheid van personeel, zwangeren die in de rij staan voor cotroles Echt, jouw kijk op het leven wordt nooit meer hetzelfde. Wij genieten van je verslagen en super respect moet ik zeggen van Liz en Thomas
Een fijne verjaardag en tot snel hoors..ps Harry neemt contact met je op als hij meer weet van RadboudUMC
liefs de Dollies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
