Karibu in Rubya hospital.
Door: Mireille Visser
Blijf op de hoogte en volg Mireille
18 Maart 2015 | Tanzania, Muleba
Karibu!
Maandag werden we van harte welkom geheten bij de morning prayer van de nursing students. We moesten ons even voorstellen voor alle studenten. Habari za asubuhi Jina langu ni Mireille zei ik. Ik werd even uitgelachen maar volgens mij werd het wel gewaardeerd dat ik me voorstelde in het Swahili. Na de morning prayer hebben we ons stageplan doorgesproken en zijn we aan de matron voorgesteld die ons stageplan ook nog moest goedkeuren. Dezelfde middag zouden wij dan terug gebeld worden zodat het allemaal afgerond kon worden. Wij hadden goede hoop maar helaas we zijn niet terug gebeld. Maar we wennen al aan het feit dat de afspraken die gemaakt worden vaak niet helemaal worden nagekomen, volgende dag weer een kans. Karibu in Tanzania, in Nederland hebben we de klok hier hebben ze de tijd.
Dinsdag zijn we in de morning prayer van het ziekenhuispersoneel aan iedereen voorgesteld. Na de morning prayer hebben we ons stageplan met de matron doorgesproken en vervolgens nog een uitgebreide rondleiding gehad van de matron haar assistent. Op alle afdelingen zijn we geweest. Op de female ward is een lange gang met daaraan zalen waar 8 bedden staan. Dit is allemaal open, privacy kennen ze hier dus niet echt. Nog een aantal 1 persoonskamers voor de vrouwen die erg ziek zijn. Op de male ward loopt de gang door de zalen heen het is dus eigenlijk 1 grote ruimte. Op deze afdeling 32 bedden op zaal en nog een aantal 1 persoonskamers. In het ziekenhuis is ook een private ward. Deze kamers zijn voor 1 of 2 personen alleen hier moeten de patiënten meer voor betalen dan als ze op de male of female ward komen. Op de male en female ward staat malaria als meest voorkomend ziektebeeld op de afdeling.
We zijn ook naar de maternity ward geweest. We kregen een aantal kamers te zien waar vrouwen bevallen maar ook de kamers waar de keizersnede wordt uitgevoerd. Sommige vrouwen lagen met weeën op de onderzoekskamer waar we gewoon naar binnen gingen om te kijken hoe die kamer eruit zag. Totaal geen privacy dus. Er zijn ook nog 2 soort schuren op het ziekenhuisterrein voor de vrouwen die hoogzwanger zijn en van ver moeten komen. Ze kunnen in dat gebouw verblijven totdat ze weeën krijgen en moeten bevallen. In deze ruimtes liggen de vrouwen met matrassen op de grond. Niet in Nederland voor te stellen.. De matron zei tijdens het gesprek, wat we voor de rondleiding hadden, dat ze hun best doen om alles goed voor elkaar te hebben. Alleen dit is soms moeilijk met de weinig faciliteiten en mogelijkheden die het ziekenhuis heeft en er is tenslotte ook weinig geld om te besteden. We hebben ook een kijkje mogen nemen op de kinderafdeling waar 85 bedden zijn. Wanneer er een malaria uitbraak is leggen ze 2 kindjes op 1 bed zodat er 150 tot 200 kindjes op de afdeling liggen. Op de OK, hier het theatre genoemd, is het ook heel anders. Ze kennen hier geen holding of verkoever. Wanneer patiënten geopereerd zijn worden ze rechtstreeks terug gebracht naar de afdeling, ze worden dus niet extra in de gaten gehouden vanwege de anesthesie die ze hebben gehad. Op 100m afstand zijn er ook gebouwen voor de familie van patiënten. De familie kan hier verblijven omdat het vaak een te lange afstand is om elke dag af te reizen wanneer ze van hun woonplaats naar het ziekenhuis moeten. Veel indrukken gedaan dus in het ziekenhuis totaal niet te vergelijken met Nederland maar wel super om deze ervaring mee te maken.Terugkomend op de medicijnen en de betaling hiervan. Sommige medicatie is gratis andere medicatie moeten de patiënten zelf betalen. Het hangt er ook weer vanaf of mensen een Insurance card hebben.
Dinsdag zijn we nog naar een presentatie van palliatieve zorg geweest wat door een oud tropenarts werd gegeven die uit Nederland komt. Dit was erg interessant. De palliatieve zorg proberen ze hier naar een hoger niveau te tillen, want dit blijft nog wat achter door bepaalde denkwijzen over onderwerpen als palliatieve sedatie etc. Hier wordt dus aan gewerkt en dat is goed om te zien.
Vandaag zijn we naar het immigratiekantoor geweest voor een werkvisum. We hebben nog even in een restaurantje chai (thee) gedronken. Ook heb ik een sambussa gehad. Dit is een driehoekje van deeg waar een soort gehakt met kruiden in zitten, best lekker! Donderdag begin ik op de male ward met stage. Ik ben benieuwd hoe de eerste dagen zullen verlopen.
Terugkomend op mijn vorig verhaal, we hebben een fornuis! Wel 1 pit maar goed we kunnen koken dus dat is fijn. Het huisje hebben we wat gezelliger gemaakt met oranje vlaggetjes. We vermaken ons wel de komende weken. Zijn af en toe ook al bezig om onze reis uit te stippelen voor als we hier klaar zijn in Rubya Dit is leuk om te doen en ook het Swahili begin ik een beetje te leren spreken, vooral de basis natuurlijk. Jullie horen weer snel van mij!
Kwa heri!
Maandag werden we van harte welkom geheten bij de morning prayer van de nursing students. We moesten ons even voorstellen voor alle studenten. Habari za asubuhi Jina langu ni Mireille zei ik. Ik werd even uitgelachen maar volgens mij werd het wel gewaardeerd dat ik me voorstelde in het Swahili. Na de morning prayer hebben we ons stageplan doorgesproken en zijn we aan de matron voorgesteld die ons stageplan ook nog moest goedkeuren. Dezelfde middag zouden wij dan terug gebeld worden zodat het allemaal afgerond kon worden. Wij hadden goede hoop maar helaas we zijn niet terug gebeld. Maar we wennen al aan het feit dat de afspraken die gemaakt worden vaak niet helemaal worden nagekomen, volgende dag weer een kans. Karibu in Tanzania, in Nederland hebben we de klok hier hebben ze de tijd.
Dinsdag zijn we in de morning prayer van het ziekenhuispersoneel aan iedereen voorgesteld. Na de morning prayer hebben we ons stageplan met de matron doorgesproken en vervolgens nog een uitgebreide rondleiding gehad van de matron haar assistent. Op alle afdelingen zijn we geweest. Op de female ward is een lange gang met daaraan zalen waar 8 bedden staan. Dit is allemaal open, privacy kennen ze hier dus niet echt. Nog een aantal 1 persoonskamers voor de vrouwen die erg ziek zijn. Op de male ward loopt de gang door de zalen heen het is dus eigenlijk 1 grote ruimte. Op deze afdeling 32 bedden op zaal en nog een aantal 1 persoonskamers. In het ziekenhuis is ook een private ward. Deze kamers zijn voor 1 of 2 personen alleen hier moeten de patiënten meer voor betalen dan als ze op de male of female ward komen. Op de male en female ward staat malaria als meest voorkomend ziektebeeld op de afdeling.
We zijn ook naar de maternity ward geweest. We kregen een aantal kamers te zien waar vrouwen bevallen maar ook de kamers waar de keizersnede wordt uitgevoerd. Sommige vrouwen lagen met weeën op de onderzoekskamer waar we gewoon naar binnen gingen om te kijken hoe die kamer eruit zag. Totaal geen privacy dus. Er zijn ook nog 2 soort schuren op het ziekenhuisterrein voor de vrouwen die hoogzwanger zijn en van ver moeten komen. Ze kunnen in dat gebouw verblijven totdat ze weeën krijgen en moeten bevallen. In deze ruimtes liggen de vrouwen met matrassen op de grond. Niet in Nederland voor te stellen.. De matron zei tijdens het gesprek, wat we voor de rondleiding hadden, dat ze hun best doen om alles goed voor elkaar te hebben. Alleen dit is soms moeilijk met de weinig faciliteiten en mogelijkheden die het ziekenhuis heeft en er is tenslotte ook weinig geld om te besteden. We hebben ook een kijkje mogen nemen op de kinderafdeling waar 85 bedden zijn. Wanneer er een malaria uitbraak is leggen ze 2 kindjes op 1 bed zodat er 150 tot 200 kindjes op de afdeling liggen. Op de OK, hier het theatre genoemd, is het ook heel anders. Ze kennen hier geen holding of verkoever. Wanneer patiënten geopereerd zijn worden ze rechtstreeks terug gebracht naar de afdeling, ze worden dus niet extra in de gaten gehouden vanwege de anesthesie die ze hebben gehad. Op 100m afstand zijn er ook gebouwen voor de familie van patiënten. De familie kan hier verblijven omdat het vaak een te lange afstand is om elke dag af te reizen wanneer ze van hun woonplaats naar het ziekenhuis moeten. Veel indrukken gedaan dus in het ziekenhuis totaal niet te vergelijken met Nederland maar wel super om deze ervaring mee te maken.Terugkomend op de medicijnen en de betaling hiervan. Sommige medicatie is gratis andere medicatie moeten de patiënten zelf betalen. Het hangt er ook weer vanaf of mensen een Insurance card hebben.
Dinsdag zijn we nog naar een presentatie van palliatieve zorg geweest wat door een oud tropenarts werd gegeven die uit Nederland komt. Dit was erg interessant. De palliatieve zorg proberen ze hier naar een hoger niveau te tillen, want dit blijft nog wat achter door bepaalde denkwijzen over onderwerpen als palliatieve sedatie etc. Hier wordt dus aan gewerkt en dat is goed om te zien.
Vandaag zijn we naar het immigratiekantoor geweest voor een werkvisum. We hebben nog even in een restaurantje chai (thee) gedronken. Ook heb ik een sambussa gehad. Dit is een driehoekje van deeg waar een soort gehakt met kruiden in zitten, best lekker! Donderdag begin ik op de male ward met stage. Ik ben benieuwd hoe de eerste dagen zullen verlopen.
Terugkomend op mijn vorig verhaal, we hebben een fornuis! Wel 1 pit maar goed we kunnen koken dus dat is fijn. Het huisje hebben we wat gezelliger gemaakt met oranje vlaggetjes. We vermaken ons wel de komende weken. Zijn af en toe ook al bezig om onze reis uit te stippelen voor als we hier klaar zijn in Rubya Dit is leuk om te doen en ook het Swahili begin ik een beetje te leren spreken, vooral de basis natuurlijk. Jullie horen weer snel van mij!
Kwa heri!
-
18 Maart 2015 - 19:04
Heleen:
Hoi Mireille en Maaike'
Wij vinden het super stoer hoe jullie je er zelf vermaken en bezig houden. Even jammer van de kleine tegenslag. De kamer is leuk versierd, maakt het wat gezelliger. Je verhalen zijn erg leuk om te lezen Mir.
Liefs Papa,Mama en Christian xxx -
18 Maart 2015 - 19:19
Annemieke:
Gaat goed! Ik heb een positieve indruk van jullie verblijf tot nu toe. Erg leuk om te volgen hoe het jullie gaat daar! Succes met de eerste werkdagen op de afdeling. hartelijke groet -
19 Maart 2015 - 10:23
Eljo:
Leuk om zo op de hoogte te blijven. Heel veel succ6 met je eerste stagedagen! Erg nieuwsgierig naar je ervaringen. Tot gauw. Groetsies -
20 Maart 2015 - 16:22
Oma:
Hallo Mireille.
Het was even puzzelen om dit voorelkaar te krijgen, maar met hulp van jou broer
is het toch gelukt
.Hoe gaat het met je. Ben je al een beetje gewend aan het leven in Tanzania?
Jou kennende is dat al wel gelukt denk ik
Ik vind het leuk om je zo wat te volgen. Heel veel succes en doe de groeten aan Maaike.
Liefs Oma. -
24 Maart 2015 - 09:18
Iekje:
Lieve Mireille en Maaike
Wat een onderneming hebben jullie al ondergaan om alleen al op jullie stageplek te komen!
En nu het verschil te zien tussen Nederland en Tanzania wooh dan kom je er toch wel ff weer achter hoe goed het in Nederland geregeld is ...
Ik hoop dat alles nu goed geregeld is,werkvisum goed gekeurd en dat jullie nu inderdaad bezig zijn met hetgeen waar jullie goed in zijn ...zorg verlenen!!
Heel veel succes enne blijf maar gewoon in Nederlands verslag doen want ik ben bang dat ik het Swahili niet begrijp haha
Lieve groet uit wijchen
-
25 Maart 2015 - 13:40
Oma:
Hallo Mireille en Maaike.
Zijn jullie al een beetje gewend aan het inheemse leven?
Mireille ik heb je twee keer proberen te smsen, maar geloof ik niet gelukt.
Daarom doe ik het maar zo. Ik zou graag eens bij jullie willen
kijken hoe het daar gaat. Maar ja te oud voor zoiets.(ha ha)
Volgende week woensdag moet ik voor de eerste staar operatie.
Maar dat is niet zo ingrijpend als wat jullie te zien krijgen.
Mireille en Maaike veel succes met het moeilijke werk.
Liefs, Oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
