Makazi is begonnen..
Blijf op de hoogte en volg Mireille
29 Maart 2015 | Tanzania, Muleba
Helaas maar we moeten er aan geloven, het regenseizoen is begonnen. Vanaf afgelopen dinsdag regent het elke dag. Gelukkig vooral in de ochtend en klaart het in de middag weer op. Regelmatig breekt de zon dan nog even door. Het scheelt dat we tot een uur of 3 vaak aan het werk zijn dus niet veel last van de regen hebben.
Onze eerste volle stageweek zit er ook op. De verschillen in het ziekenhuis in vergelijking met Nederland zijn groot. Familie zorgt hier voor de patiënt en de verpleegkundigen zijn voor de verpleegtechnische handelingen, medicatie geven, wondzorg en andere specifieke zorg wat de familie niet kan verlenen. De familie zorgt voor het eten en ook dat de patiënt opgefrist wordt wanneer dit nodig is. Wanneer de arts medicatie voorschrijft of wil dat er een onderzoek wordt gedaan, moet de familie eerst betalen en daarna kan het onderzoek gedaan worden bijvoorbeeld een foto of lab onderzoek van urine, bloed etc. Dit is hetzelfde met medicatie wat wordt voorgeschreven. Soms is het vervelend dat je eerst moet wachten tot het betaald is want als het niet betaald is kun je die actie ook niet afhandelen. Hierdoor lopen veel acties vertraging op of gebeurt het gewoon niet. Soms kan de verpleegkundige de matron nog vragen of het ziekenhuis het onderzoek of medicijn wil voorschieten of betalen.
Ik doe al steeds meer dingen zelfstandig op de afdeling maar soms is het lastig omdat de taal toch wel een groot struikelblok is. De bevolking kan hier weinig tot geen Engels, dus alleen Swahili of Ihaya. De regionale taal is Ihaya je kunt het zien als dat wij in Friesland Fries praten. Ik probeer ook dingen zelfstandig te doen. Het werktempo is erg laag vergeleken met Nederland dus hoe meer ik zelf kan doen hoe beter.
Tijdens deze dagen heb ik ook bij een operatie mee mogen kijken. Dit was erg interessant om te zien. Het gaat heel anders dan in Nederland. Hier worden altijd grote incisies gemaakt, de laparoscopische manier van opereren doen ze niet in dit ziekenhuis. Deze week ben ik ook aanwezig geweest bij 2 keizersneden. Dit was leuk om te zien en gelukkig waren de baby’s gezond ter wereld gekomen. We zijn een dag op de maternity ward geweest om mee te kijken met de procedures op de afdeling. Privacy kennen ze hier niet, wanneer vrouwen moeten bevallen liggen ze op een 2 persoonskamer. De vrouw naast hun is of net bevallen, is bezig met de bevalling of heeft weeën. Erg gezellig dus als je zelf nog moet bevallen en er ligt ook iemand naast je te puffen, maar ja ze weten hier niet beter. Wanneer er een baby geboren is dan heeft het nog niet meteen een naam. Het is hier gebruikelijk dat de naam na ongeveer 7 dagen wordt gegeven wanneer de vrouw met de baby thuis is.
Op mijn afdeling liggen af en toe patiënten die een ongeluk hebben gehad. Er lag deze week ook een bewusteloze man op de afdeling. Deze man lag gewoon op zaal. Hij had geen familie dus alles wat er gedaan moest worden, doen de verpleegkundigen of er wordt amper naar de patiënt omgekeken. Dit hangt soms af van de verpleegkundige die er die dag is. Met medicijnen en onderzoek betaalt het ziekenhuis het dan. In Nederland zou je deze patiënten in dit soort condities niet zien liggen op zaal maar echt bewusteloze of comateuze patiënten liggen op de IC of andere speciale afdeling.
Ik zie veel wonden op de afdeling, dat vind ik erg interessant. Het zijn wonden die je niet snel in Nederland zult zien, soms zitten er enorme wonden tussen dit komt door een ongeluk of dental abces.
Het weekend zijn Maaike en ik naar Bukoba gegaan ondanks dat het in de ochtend regende. Hier hebben we wat boodschappen gedaan en hebben we lekker vis gegeten. Eens even wat anders want we eten in Rubya bijna alleen maar vegetarisch. Er is een bar in Rubya; Nyakaina genaamd, daar kun je wel lekker varkensvlees halen. Dus heel soms eten we daar en hebben we wat vlees. Verder vermaken we ons wel, doen zo onze dingen wat.
De tijd gaat erg snel voorbij dus dat is een goed teken! Morgen begint de werkweek alweer en dan is het Pasen. Misschien gaan we naar Rubondo Island maar dat hangt van het weer af. Even afwachten dus..
Tot later!
Onze eerste volle stageweek zit er ook op. De verschillen in het ziekenhuis in vergelijking met Nederland zijn groot. Familie zorgt hier voor de patiënt en de verpleegkundigen zijn voor de verpleegtechnische handelingen, medicatie geven, wondzorg en andere specifieke zorg wat de familie niet kan verlenen. De familie zorgt voor het eten en ook dat de patiënt opgefrist wordt wanneer dit nodig is. Wanneer de arts medicatie voorschrijft of wil dat er een onderzoek wordt gedaan, moet de familie eerst betalen en daarna kan het onderzoek gedaan worden bijvoorbeeld een foto of lab onderzoek van urine, bloed etc. Dit is hetzelfde met medicatie wat wordt voorgeschreven. Soms is het vervelend dat je eerst moet wachten tot het betaald is want als het niet betaald is kun je die actie ook niet afhandelen. Hierdoor lopen veel acties vertraging op of gebeurt het gewoon niet. Soms kan de verpleegkundige de matron nog vragen of het ziekenhuis het onderzoek of medicijn wil voorschieten of betalen.
Ik doe al steeds meer dingen zelfstandig op de afdeling maar soms is het lastig omdat de taal toch wel een groot struikelblok is. De bevolking kan hier weinig tot geen Engels, dus alleen Swahili of Ihaya. De regionale taal is Ihaya je kunt het zien als dat wij in Friesland Fries praten. Ik probeer ook dingen zelfstandig te doen. Het werktempo is erg laag vergeleken met Nederland dus hoe meer ik zelf kan doen hoe beter.
Tijdens deze dagen heb ik ook bij een operatie mee mogen kijken. Dit was erg interessant om te zien. Het gaat heel anders dan in Nederland. Hier worden altijd grote incisies gemaakt, de laparoscopische manier van opereren doen ze niet in dit ziekenhuis. Deze week ben ik ook aanwezig geweest bij 2 keizersneden. Dit was leuk om te zien en gelukkig waren de baby’s gezond ter wereld gekomen. We zijn een dag op de maternity ward geweest om mee te kijken met de procedures op de afdeling. Privacy kennen ze hier niet, wanneer vrouwen moeten bevallen liggen ze op een 2 persoonskamer. De vrouw naast hun is of net bevallen, is bezig met de bevalling of heeft weeën. Erg gezellig dus als je zelf nog moet bevallen en er ligt ook iemand naast je te puffen, maar ja ze weten hier niet beter. Wanneer er een baby geboren is dan heeft het nog niet meteen een naam. Het is hier gebruikelijk dat de naam na ongeveer 7 dagen wordt gegeven wanneer de vrouw met de baby thuis is.
Op mijn afdeling liggen af en toe patiënten die een ongeluk hebben gehad. Er lag deze week ook een bewusteloze man op de afdeling. Deze man lag gewoon op zaal. Hij had geen familie dus alles wat er gedaan moest worden, doen de verpleegkundigen of er wordt amper naar de patiënt omgekeken. Dit hangt soms af van de verpleegkundige die er die dag is. Met medicijnen en onderzoek betaalt het ziekenhuis het dan. In Nederland zou je deze patiënten in dit soort condities niet zien liggen op zaal maar echt bewusteloze of comateuze patiënten liggen op de IC of andere speciale afdeling.
Ik zie veel wonden op de afdeling, dat vind ik erg interessant. Het zijn wonden die je niet snel in Nederland zult zien, soms zitten er enorme wonden tussen dit komt door een ongeluk of dental abces.
Het weekend zijn Maaike en ik naar Bukoba gegaan ondanks dat het in de ochtend regende. Hier hebben we wat boodschappen gedaan en hebben we lekker vis gegeten. Eens even wat anders want we eten in Rubya bijna alleen maar vegetarisch. Er is een bar in Rubya; Nyakaina genaamd, daar kun je wel lekker varkensvlees halen. Dus heel soms eten we daar en hebben we wat vlees. Verder vermaken we ons wel, doen zo onze dingen wat.
De tijd gaat erg snel voorbij dus dat is een goed teken! Morgen begint de werkweek alweer en dan is het Pasen. Misschien gaan we naar Rubondo Island maar dat hangt van het weer af. Even afwachten dus..
Tot later!
-
29 Maart 2015 - 13:38
Oma:
Hallo Mireille.
Je verslag weer gelezen, erg interessant.
Maar wat het weer betreft kan ik je vertellen dat het hier ook regent,
en niet zo,n beetje hoor. Ik had vandaag naar Zwolle willen gaan,
Naar een workshop van Melissa maar geen weer voor mij, om met de trein te gaan.
Ik heb gelezen dat jullie het wel naar de zin hebben. Geweldige ervaring voor je.
Kun je zo tussen door nog wat van de omgeving zien?
Verder heel veel succes Mireille en groetjes aan Maaike.
Liefs, Oma. -
29 Maart 2015 - 14:28
Hinke Brouwer:
Zo wat leuk om te lezen ,het is heel wat anders dan in nederland.
Nou maak er wat van.groetjes. -
29 Maart 2015 - 16:25
Heleen Visser:
Hallo Mireille,
Wat kan je er mooie verhalen over schrijven. Het is of lees ik een boek. Kan niet wachten op het volgende.
Wij vinden het geweldig wat jullie daar doen en meemaken. Oma heeft gelijk, het is hier ook slecht weer. We hopen dat het richting Pasen nog wat zal opknappen.
Groetjes Papa, Mama en Christian xxx
-
29 Maart 2015 - 16:59
Diana:
Mireille, wat leuk om te lezen dat je het leuk vindt! Klinkt allemaal als een grote cultuur shock. Zo te lezen leer je weer veel. Veel plezier en geniet van deze ervaring!
Groetjes Diana -
29 Maart 2015 - 20:38
Annemieke:
Ja jammer dat het regentijd is! Hopelijk kunnen jullie toch nog wel wat de omgeving verkennen. De tijd gaat toch wel snel schrijf je, jullie vervelen je vast dus niet. In Rubya is niet zoveel te doen maar als jullie de weekenden weggaan dan valt er vast wel wat te beleven. Bukoba is toch nog wel aardig groot dacht ik. fijn dat je/jullie het in het ziekenhuis, zo te lezen, ook wel redden. Je kijkt natuurlijk je ogen uit bij hoe alles daar gaat. geniet van jullie tijd daar, hartelijke groet Annemieke
-
29 Maart 2015 - 20:43
Veronie:
Hi Mireille!!
Indrukwekkend!! en ja, bizar waar in ieder land weer een grens wordt getrokken met wat betreft de zorg.. Goed om te lezen dat je het daar naar je zin hebt en ik kijk uit naar je volgende verslag!
Xx Veronie -
30 Maart 2015 - 10:54
Eljo:
Hey Mireille
Leuk om weer even wat van je te lezen. Veel interessante gebeurtenissen die je hier in Nederland jezelf niet in kunt denken. Werkse weer en hopelijk valt de regen enigszins mee, want de zon is natuurlijk veel aangenamer. Enjoy en tot je volgende verslag!
xxx Eljo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
