Mwanza ''rock city''
Blijf op de hoogte en volg Mireille
07 April 2015 | Tanzania, Muleba
Voor de Pasen hebben we 4 dagen gewerkt in het ziekenhuis. Ik kom steeds meer in mijn ritme en wen ook aan de manier van werken in het ziekenhuis. Toch staan we regelmatig voor dilemma’s. Bijvoorbeeld patiënten die eigenlijk een infuus nodig hebben maar dit niet krijgen, terwijl het bij sommigen van levensbelang is dat ze vocht krijgen. Wanneer we zoiets aangeven wordt er vaak niks mee gedaan. Dit is af en toe wel lastig omdat je soms dingen ziet wat niet helemaal goed gaat. Het is jammer dat ze niet zoveel van ons willen aannemen maar het is soms ook maar net hoe je het brengt. Het hangt niet alleen van de arts of verpleegkundige af of die het wil aannemen maar ook of de familie geld heeft voor het materiaal of de medicijnen.
Het is soms ook wel lastig om te zien hoe hardhandig sommige mensen met de patiënten omgaan. Wanneer de arts de patiënt wil onderzoeken wil de familie de patiënt ook nog weleens een tik geven zodat diegene even alert is tijdens het onderzoek.. Ook privacy wordt niet echt gerespecteerd hier. We hebben in Nederland geleerd dat privacy belangrijk is en op een respectvolle manier hier mee om te gaan. Zo zijn wij het gewend maar dat is ook de wens van de patiënt en het is belangrijk om daarop in te gaan. Hier word er geen scherm om het bed geplaatst wanneer een patiënt een katheter moet hebben bijvoorbeeld of wanneer er andere persoonlijke dingen moeten worden gedaan. Alle patiëntinformatie wordt ook op zaal besproken, iedereen kan het in principe horen. De mensen zijn het zo gewend dat het op deze manier gaat, maar dit wil niet zeggen dat het ook de juiste manier is..
Vrijdag zijn we naar Mwanza afgereisd samen met Anouk en Peter. We stonden vroeg in de ochtend te wachten op de bus in Muleba waar we kaartjes voor hadden gekocht. Onderweg merkte we al snel dat de bus wat mankementen had. Het regende onderweg maar het regende ook in bus. Bij de ramen zaten gaten waar de regen naar binnen druppelde, niet echt fijn als je 7 uren in de bus moet zitten. Vlak voor Sengerema zijn we gestrand met de bus, stuk! Wat nu te doen in de middle of nowhere. De bus zou niet meer verder rijden en dus moesten we maar hopen dat er een dalla dalla voorbij zou komen die ons mee wilden nemen. Na ongeveer een klein halfuurtje kwam er een dalla dalla die ons naar Sengerema heeft gebracht. In Sengerema aangekomen zijn we naar 2 andere co-assistenten gegaan die hier in het ziekenhuis hun co-schappen doen net als dat Anouk en Peter die in Rubya doen. Even kort gekeken in hun huisje en zijn we verder gegaan richting de ferry met zijn zessen. De ferry bracht ons naar Mwanza waar we tot maandag zijn gebleven. In Mwanza zijn we naar de Masai markt geweest, centrale markt en verder Mwanza wat verkent. Mwanza wordt ook wel rock city genoemd vanwege de rotsen die in en rondom de stad liggen. Mwanza is de één na grootste stad van Tanzania. We hebben het weekend lekker gegeten en genoten van onze vrije dagen, gezellig weekend gehad. Maandagochtend zijn Maaike en ik weer vertrokken met de bus richting Muleba. Deze reis hadden we geen regen gelukkig dus het bleef droog in de bus. Vanuit Muleba zijn we weer met de shared taxi naar Rubya gegaan.
Woensdag gaan we weer stage lopen tot en met zondag. Donderdag mee met de mobile clinic, echt super veel zin in! Dat is iets waar ik lang naar uitgekeken heb en donderdag is het eindelijk zover. We gaan dus met een auto naar de omliggende dorpjes om voorlichting te geven, vaccinaties, onderzoeken verrichten etc. Ze doen dit omdat het anders te ver reizen is voor de mensen om naar het ziekenhuis te komen. Ik ben benieuwd wat voor avontuur gaat komen donderdag maar ik heb er zin in!
Morgen (8-4) is het alweer een maand geleden dat ik ben vertrokken uit Nederland, wat gaat de tijd snel voorbij! Ook ben ik alweer bijna jarig. Hopelijk gaan we die week naar Rubondo Island, het schijnt daar erg mooi te zijn. Veel wilde dieren en niet zo toeristisch, erg mooi dus! Ik hoop dat het weer wat beter wordt de komende weken want het is nog erg regenachtig. We zullen zien wat ons de komende week weer gaat brengen.
Kwa heri!
Het is soms ook wel lastig om te zien hoe hardhandig sommige mensen met de patiënten omgaan. Wanneer de arts de patiënt wil onderzoeken wil de familie de patiënt ook nog weleens een tik geven zodat diegene even alert is tijdens het onderzoek.. Ook privacy wordt niet echt gerespecteerd hier. We hebben in Nederland geleerd dat privacy belangrijk is en op een respectvolle manier hier mee om te gaan. Zo zijn wij het gewend maar dat is ook de wens van de patiënt en het is belangrijk om daarop in te gaan. Hier word er geen scherm om het bed geplaatst wanneer een patiënt een katheter moet hebben bijvoorbeeld of wanneer er andere persoonlijke dingen moeten worden gedaan. Alle patiëntinformatie wordt ook op zaal besproken, iedereen kan het in principe horen. De mensen zijn het zo gewend dat het op deze manier gaat, maar dit wil niet zeggen dat het ook de juiste manier is..
Vrijdag zijn we naar Mwanza afgereisd samen met Anouk en Peter. We stonden vroeg in de ochtend te wachten op de bus in Muleba waar we kaartjes voor hadden gekocht. Onderweg merkte we al snel dat de bus wat mankementen had. Het regende onderweg maar het regende ook in bus. Bij de ramen zaten gaten waar de regen naar binnen druppelde, niet echt fijn als je 7 uren in de bus moet zitten. Vlak voor Sengerema zijn we gestrand met de bus, stuk! Wat nu te doen in de middle of nowhere. De bus zou niet meer verder rijden en dus moesten we maar hopen dat er een dalla dalla voorbij zou komen die ons mee wilden nemen. Na ongeveer een klein halfuurtje kwam er een dalla dalla die ons naar Sengerema heeft gebracht. In Sengerema aangekomen zijn we naar 2 andere co-assistenten gegaan die hier in het ziekenhuis hun co-schappen doen net als dat Anouk en Peter die in Rubya doen. Even kort gekeken in hun huisje en zijn we verder gegaan richting de ferry met zijn zessen. De ferry bracht ons naar Mwanza waar we tot maandag zijn gebleven. In Mwanza zijn we naar de Masai markt geweest, centrale markt en verder Mwanza wat verkent. Mwanza wordt ook wel rock city genoemd vanwege de rotsen die in en rondom de stad liggen. Mwanza is de één na grootste stad van Tanzania. We hebben het weekend lekker gegeten en genoten van onze vrije dagen, gezellig weekend gehad. Maandagochtend zijn Maaike en ik weer vertrokken met de bus richting Muleba. Deze reis hadden we geen regen gelukkig dus het bleef droog in de bus. Vanuit Muleba zijn we weer met de shared taxi naar Rubya gegaan.
Woensdag gaan we weer stage lopen tot en met zondag. Donderdag mee met de mobile clinic, echt super veel zin in! Dat is iets waar ik lang naar uitgekeken heb en donderdag is het eindelijk zover. We gaan dus met een auto naar de omliggende dorpjes om voorlichting te geven, vaccinaties, onderzoeken verrichten etc. Ze doen dit omdat het anders te ver reizen is voor de mensen om naar het ziekenhuis te komen. Ik ben benieuwd wat voor avontuur gaat komen donderdag maar ik heb er zin in!
Morgen (8-4) is het alweer een maand geleden dat ik ben vertrokken uit Nederland, wat gaat de tijd snel voorbij! Ook ben ik alweer bijna jarig. Hopelijk gaan we die week naar Rubondo Island, het schijnt daar erg mooi te zijn. Veel wilde dieren en niet zo toeristisch, erg mooi dus! Ik hoop dat het weer wat beter wordt de komende weken want het is nog erg regenachtig. We zullen zien wat ons de komende week weer gaat brengen.
Kwa heri!
-
07 April 2015 - 19:29
Jan En Carla:
Hi Mireille,
Het is net een avontuurlijk boek, zoveel maak je (jullie) mee.
Voor ons zijn de verhalen een blik in een land waar we niet snel naar toe zouden gaan.
Je maakt wat mee, maar doet ook veel ervaring en kennis op.
Dat is natuurlijk prachtig, maar zoals je schrijft zijn er ook andere kanten die je ziet en ervaart.
Sterkte met de mobile clinic ervaring.
Groetjes
Jan en Carla -
07 April 2015 - 20:04
Dianna:
Mooi geschreven! Leuk/interessant om jullie verhalen te lezen! Veel succes donderdag bij de mobile clinic!
Liefs Dianna -
07 April 2015 - 21:48
ELjo :
Hey Mireille
Weer een mooie ervaring rijker! Klinkt bijzonder en haast niet voor te stellen zo'n andere wereld ben je dan.
Heel veel succ6 met je mobile clinic. Zal ook wel weer een mooie ervaring zijn!
Alweer een maand daar.... Jeetje times flies!
Enjoy
x Eljo
-
08 April 2015 - 13:23
Annemieke:
Hallo Mireille,
Fijn dat het langzamerhand voor je gevoel gaat lopen op stage. Natuurlijk zijn er constant zaken die je verwonderen en verbazen. De kunst is om een goed evenwicht te vinden tussen de mogelijkheden en de beperkingen daar. Als dat lukt kun je ook meteen goed gevoel je stage doen. Geniet ook van de mooie dingen daar. Hartelijke groet ook voor Maaike, Annemieke
-
09 April 2015 - 11:45
Willem:
Hoi Mireille,
Leuke spannende momenten allemaal. Ook trieste dingen..
Tanzania een erg mooi land, de foto's doen me herinneren aan mijn bezoek in 2013.
Succes verder en we horen graag verder,
Wim en Mirjam. -
09 April 2015 - 17:37
Oma:
Hallo Mireille.
Wat een prachtig verhaal heb je weer geschreven. Wat een belevenis.
Hier is het nu mooi weer en ik heb al lekker buiten gezeten.
Met mijn oog gaat het goed, en het druppelen is al bijna afgelopen.
Het is mooi te horen dat de tijd snel gaat, dat is een goed teken.
maar ik mis je wel een beetje hoor.
Mireille veel succes en tot de volgende keer.
Liefs Oma -
09 April 2015 - 22:22
Heleen Visser:
Hoi lieverd, jou droom is echt uigekomen. Met de mobiel kliniek mensen helpen. Mooie foto's via app gekregen. Zal ook wat uitprinten voor oma. Lees je verslagen met heel veel plezier. Love jou......
Dikke tuut Papa, Mama en Christianxxx -
09 April 2015 - 22:27
Hinke Brouwer:
Wat een belevennissen,heel wat anders dan bij ons.
T,is ook wel leuk om zoiets mee te maken.
En leuk om te lezen hoe het daar gaat.
Nou maak er wat moois van en genieten natuurlijk groetjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
